On the contemporary significance of Aristotle's aesthetics of music
Part of : Χρονικά αισθητικής : ετήσιον δελτίον της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής ; Vol.41, No.Α, 2001, pages 209-223
Issue:
Pages:
209-223
Parallel Title:
Περί της σύγχρονης σημασίας της αισθητικής της μουσικής του Αριστοτέλους
Section Title:
Ανακοινώσεις/papers/articles
Author:
Abstract:
Ή προσέγγιση τού Αριστοτέλους στή μουσική είναι έξαιρετικά πολύπλευρη. Στά Μετά τά φυσικά έξετάζει ορισμένα θεμελιώδη ζητήματα τής άρμονικής κατά τόν Πυθαγόρα. Καθώς δέν μπορεί νά δεχθεί τήν πυθαγόρεια καί τήν πλατωνική θεωρία των άριθμών ώς ένδιαμέσων οντοτήτων (των μεταξύ) μεταξύ αισθητών ουσιών καί ειδών, μπορεί νά διακρίνει μεταξύ μαθηματικής καί άκουστικής άρμονικής, πράγμα τό όποιο τού παρέχει τή δυνατότητα νέας κατανόησης τής μουσικής άρμονίας. Στήν ψυχολογία του τής άκοής ό ’Αριστοτέλης καθορίζει τήν άκοή ώς λόγον καί τή φωνή ώς συμφωνία. Ή παρομοίωση πού κάνει της κατ’ αί'σθησιν ικανότητας μέ τή λύρα μάς έπαναφέρει στήν κατανόηση τής ψυχής ώς άρμονίας. Στήν πολιτική του φιλοσοφία, πού κλείνει μέ μία συζήτηση γιά τόν ρόλο τής «μουσικής» στό έκπαιδευτικό σύστημα, δίνει μία φαινομενολογική περιγραφή τής δυνάμεως τής μουσικής, πού μπορεί νά ονομαστεί αύρα τής μουσικής. Ή ταξινόμηση τών μελών σέ ήθικά, ενθουσιαστικά καί πρακτικά συνδέεται μέ τήν καταλληλότητά τους γιά παιδεία, κάθαρσιν καί πολιτισμένες άσχολίες (διαγωγή) άντιστοί- χως. Γιά τόν ’Αριστοτέλη ή κάθαρσις είναι ò καθαρμός τής συγκινησιακής σχέσης μας πρός τόν κόσμο. Μέ αύτόν τόν τρόπο, κόσμος καί άρμονία, μουσική καί ψυχή είναι έπίσης συνδεδεμένα στήν άριστοτέλεια φιλοσοφία τής μουσικής, πού συνοψίζει τό πνεύμα τού φιλοκαλεϊν στον «Επιτάφιο» τού Περικλέους.
Subject:
Keywords:
μουσική, music
Notes:
Περιέχει βιβλιογραφία